پرواز خواهم کرد روزی

به نام خدا

 من و تمامی آن رویاهای کاغذی، از فراز شیروانی خانه هایم در نقاشی. در کنار جویی که از مداد آبیم تا شما امتداد دارد. از هر چه کلاغ است و خورشید، که همیشه ی خدا میان آن دو کوه قهوه ای محصور است ... من و بادبادکهای لوزی شکلم و آن هواپیمای چوبین ... روزی از دفتر نقاشی خدا بیرون خواهیم پرید...

                          

لینک صوتی متن

(با صدای گرداننده وبلاگ)

ن.بهبودیان         94/3/7